lunes, 3 de noviembre de 2008

TUS MANOS , TUS OJOS.





Tus manos me guiaron

en el camino de mi vida.

Jugaron conmigo, acariciaron mi melena

escribieron en mis cuentos

dibujaron es mis cuadernos


Tus ojos asintieron o rechazaron

sin necesidad de mediar palabra

y tras ellos me guiaba

me mecía y me agarraba.


Pero un día vino una dama, fría y perversa

y tus manos cogió para llevarlas con ella

No atendías, no me escuchabas cuando en tu cama sollozaba

y eligiendo a la dama te fuiste esa tarde en calma


Dejaste mi vida atrás, desolada y vacía

y ahora ya mi corazón lleva la peor de las marcas

Porque volvieras no sé que haría

pero abandonaste mi mundo y sabía que no regresarías.


Te fuiste dejando grandeza en mi

te fuiste dejando un inmenso cariño

que ya no tengo a quien dar

que ya triste está escondido.


Siempre decías que era como el mar

que en calma trasmitía paz

pero que si despertaba mi oleaje

no había furia más salvaje.


Dejaste mi paz, dejaste mi salvajismo

para disfrutar o sufrir otra vida

dejando en el abismo

a ésta que te adora todavía.


En este despedida o hasta luego

solo me queda decir

que mereció la pena seguir tus pasos

y que algún día volveré a estar a tu lado.

2 comentarios:

Anónimo dijo...

uala nena aixì has sortit tu de guapa.
He flipat amb els teus escrits. NO sabia qeu teniem una escriptora tan genial al grup.
Nena me llegit també "la avestruz y el zapatero" bé no sé si són així els títols, però m'ha encantat tot el que he llegit.
Per cert, no funciona pas el meu hotmail, he agafat el que em vas donar. Si pots, fes-me arribar aquest les fotos i l'escrit.
Thank You.
Petons reina.

Anónimo dijo...

Guapo el hombre